Abhang - The Unstoppable

  Ramkrishnahari. ‘Karma’ in itself is ordained as a fabric of this creation.   Whatever action we take (physically, mentally or verbally), translates into a ‘praarabdha’ (accumulated karmic results ready to be undergone).   No one can escape from it.   The ‘praarabdha’ that we create is a stencil for what we are going to experience in this very life or in our future lives.   This stencil once cut out cannot be changed.   We ourselves are its architect.   Not even the lord can alter it because if he were to do so, he would be violating the principle of creation itself which he himself has set up.   Moreover, he would stain himself with the blame of bias if he were to do so.   We might then wonder, of what avail is it then, when we seek the recourse of spirituality in our lives? The result of this recourse too works within the same principle of praarabdha’.   When we turn spiritual, we indulge in a set of actions which now create a divine stencil for the times to come.   The more inte

  Dhan Ghari Panduranga| Abhang Je Sarena Bhagyavanta aishi jodi Curator: Sri Pundalik Maharaj Dehukar, a descendant of Sant Tukaram Bhaavaartham: Mumbai Sri Srinivasa Bhagavatar  Editor: Smt Poornima Srikanth, Tripunithura,  Smt. Vishaka Srinivasan, Mumbai Tamil translation: Smt Vasantha Srinivasan, Bengaluru  Co-ordinator: V R Radhakrishnan, Chennai

  Dhan Ghari Panduranga| Abhang Je Sarena Bhagyavanta aishi jodi Curator: Sri Pundalik Maharaj Dehukar, a descendant of Sant Tukaram Bhaavaartham: Mumbai Sri Srinivasa Bhagavatar  Editor: Smt Poornima Srikanth, Tripunithura,  Smt. Vishaka Srinivasan, Mumbai Tamil translation: Smt Vasantha Srinivasan, Bengaluru  Co-ordinator: V R Radhakrishnan, Chennai

  ராம்கிருஷ்ணஹரி.   நமது அன்றாட வாழ்க்கை ஓர் ‘அடைப்புக்குறி’ போன்றது.  ஒரு “ ( “ இது நாம் உறக்கத்திலிருந்து எழுந்து கொள்ளும் நமது நாள் தொடங்குவதைக் குறிக்கிறது. மேலும் “ ) ” உறங்கப் போகும் நமது நாள் முடிவடைவதைக் குறிப்பதும் உள்ளது.  “ ( “ & “ ) ” க்கு இடையில் என்ன நடக்கிறது என்பதை நாம் ‘ வாழ்க்கை ’ என்று அழைக்கிறோம்.  இதை சற்று விரிவாக பார்ப்போம்.   “ ( “ இல்லாவிட்டால், இது- “ ) ” இருக்காது. அதாவது , நாம் எழுந்திருக்கவில்லை என்றால், தூக்கம் இல்லை. -     எழுந்திருப்பது நம்மைச் சுற்றியுள்ள அனைத்தையும் பற்றிய விழிப்புணர்வைக் கொண்டுவருகிறது.  தூக்கம் என்பது நம்மைச் சுற்றியுள்ள அனைத்தையும் முடிவுக்குக் கொண்டு வருகிறது . -     எனவே விழித்தெழுவது அதனுடன் நினைவை க் கொண்டுவருகிறது. -     உலக வாழ்க்கையில் விழிப்பு எப்போதும் ஒளியுடன் தொடர்புடையது.  தூக்கம் இருளுடன் தொடர்புடையது. -     ஆன்மிகத்தில், விழித்திருப்பது என்பது ஆத்மாவை உணர்வது,அதாவது ‘ஞானம்’ என்று பொருள்படும். எவர் ஆத்மாவை உணரவில்லையோ அவர் தூக்கத்தில் இருக்கிறார், இது ‘ அக்ஞானம் ’ என்று பொருள்படும். -     உலக

  Ramkrishnahari. Our daily life is like a ‘bracket’.  There is a “(“ which denotes the opening of our day which is waking up.  There is also a “)” which denotes the closing of our day which is going to sleep.  What happens in between the “( “ &  “ )” is what we call as ‘life’.  Let’s look at this a little deeper. -         “)” will not be relevant if there is no “(“.  In other words, if we do not wake up, there is no sleep.  -         Waking up brings with it awareness of everything around us.  Sleep is a dissolution of everything around us. -         Waking up therefore brings consciousness along with it. -         In the material plane, waking is always associated with light.  Sleep is associated with darkness. -         Coming to the spiritual plane, waking corresponds to the awakening of the self, connoted as ‘jnaana’.  Anyone whose self is not awakened is in sleep which is connoted as ‘ajnaana’. -         In the material plane, while both waking and sleeping are

  ராம்கிருஷ்ணஹரி. ஒரு செல்வத்தை ஈட்டுவதற்கு பெரும் முயற்சி எடுக்கும் போது, ​​அதைப் பாதுகாப்பதற்கும் இன்னும் அதிக முயற்சி எடுக்க வேண்டும் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே.  அது நன்றாகப் பாதுகாக்கப்படாவிட்டால், நம் முயற்சிகள் அனைத்தும் வீணாகப் போவது மட்டுமல்லாமல், அந்த அதிர்ஷ்டத்தை மீண்டும் மீண்டும், மிக விரைவில் சம்பாதிக்க முடியுமா என்பதும் நிச்சயமாக கூறமுடியாது.  இது வரை, துகாவின் அபங்கங்களில் இருந்து வெளிப்படும் எண்ணற்ற ‘துகாவின் ’ ‘பாவங்களின்’ கதிர்களை அனுபவிக்கும் பாக்கியம் நமக்குக் கிடைத்திருக்கிறது.  இந்த அபங்கங்கள் ‘ துகா ’ இருக்கும் நிலையை வெளிப்படுத்துகிறது.  அவர் அமானுஷ்யமான ஒரு கோளத்தில் இருந்தார்.  அவருடைய ‘பாவம்’ எப்பொழுதும் எந்தக் குறையும் இல்லாமல் மேலும் மேலும் உயர்ந்து கொண்டே இருந்தது.  எனவே அவர் அதைப் பாதுகாக்க விரும்ப மாட்டாரா?  அவர் அதை விரும்பினார், இங்கே அவர் தனது அன்பான ‘விட்டலா’வின் முன் அதை பிரார்த்தனையாக வைக்கிறார்.  ‘துகா’வுக்கும் ‘வி ட்டூ ’வுக்கும் இடையிலான கற்பனை உரையாடலின் வடிவில் இந்த அபங்கத்தை ரசிப்போம்.  விட்டலன்: ‘துகா’, என் பெயரைச் சொன்னாயா?  அதுதான் உன்